Mogelijkheden van fosfaathergebruik door de inzet van biomassa-assen als meststof

In een bureaustudie heeft NMI de mogelijkheden en eventuele knelpunten van de toepassing van verbrandingsassen als meststof in beeld gebracht. Het betreft assen van verbranding van biomassa, zuiveringsslib, dierlijk afval en kippenmest.

Enkele conclusies uit de studie zijn:

  • De hoeveelheid P die in Nederland jaarlijks in verbrandingsassen van zuiveringsslib en kippenmest terecht komt, bedraagt resp. 5.000 en 3.500 ton P, wat gezamenlijk overeenkomt met ca. 70% van de hoeveelheid P in kunstmest die in 2009 in de Nederlandse landbouw werd gebruikt.
  • Knelpunten bij hergebruik van verbrandingsassen als (grondstof voor) minerale P-meststoffen zijn de slechte beschikbaarheid van P in de assen en de hoge gehalten aan zware metalen.
  • Een directe toepassing van verbrandingsas als meststof is in Nederland niet toegestaan. Een toelating als meststof zal in verband met te hoge gehalten aan zware metalen waarschijnlijk niet worden verleend voor de onbewerkte assen van biomassa, zuiveringsslib en kippenmest.
  • Er zijn goede mogelijkheden voor het gebruik van de assen als grondstof voor minerale P-meststoffen, mits de P-beschikbaarheid in de assen kan wordt verhoogd en de gehalten aan zware metalen kunnen worden verlaagd. Hierdoor kan de gangbare grondstof ruwfosfaat deels worden vervangen en kan de P relatief eenvoudig naar het buitenland worden geëxporteerd, wat gewenst is vanwege het P-overschot in de Nederlandse landbouw. Aanbevolen wordt om na te gaan welke technieken het best kunnen worden ingezet voor het bewerken van de assen en wat de consequenties daarvan zijn voor de meststofkwaliteit.

Auteur(s): ir. R. Postma, ing. T.A. van Dijk, dr.ir. L. van Schöll

Download hier het uitgebrachte rapport

Voor meer informatie kunt u contact opnemen met Romke Postma, e-mail romke.postma@nmi-agro.nl, tel. 06 49602 0776